Anne demek,önce ben demeden önce anneyim demek!...YANİ BEN...
*Hayatında ilk defa kendinden önce birinin varlığını düşünerek hareket etmek demek.
*Hamilelik haberini aldığın anda, zararlı olan tüm alışkanlıklardan ve zevklerden sadece O’nun sağlığını düşündüğün için vazgeçebilmek demek.
*Hayatta ağzıma sürmem dediğin şeyleri O’nun iyiliği için yemek ve içmek demek.
*Mide bulantılarını, vücuttaki şişlikleri, uykusuzlukları, yorgunluk ve halsizlikleri tolere edebilmek demek.
*Dünyaya geldiğinde O’nun bütün dünyadaki her şeyden daha önemli olduğunu düşünmek ve
aşık olduğunuz adamı bile ikinci sıraya alabilmek demek.
*Onu görünce kendinin de aslında yeniden doğduğunu hissetmek ve mucizelere inanmak demek.
*Ağlamaması için dünyadaki en saçma hareketleri, en komik yüz ifadelerini yapmak, kimi
zaman karga sesle şarkı söylemek kimi zaman da palyaço olmak demek.
*Gazı var mı, bugün yeterli beslendi mi, acaba bu gece iyi uyuyabilecek mi, pişik mi oldu yoksa diye bir sürü detay düşünmek demek.
*Başka birinin kucağındayken yanına yaklaştığınızda kollarını açıp size baktığında tebessüm edip işte benim yavrum diyebilmek demek.
*Düştüğünde ya da ağladığında neden ondan daha fazla canınızın yandığını anlayamamak demek.
*Dünyada bundan daha güzel bir koku olamaz diye düşünmek demek.
*İlk kelimesi, ilk adımı, ilk dişi, ilk hastalığı, ilk arkadaşı, ilk okulu, ilk karnesi ve hayatındaki bütün ilklerde onunla olup gözleriniz her seferinde nemlendiğinde şükretmek demek.
*Ona her baktığınızda bu bir çılgınlık mı ile aslında ne kadar muhteşem bir şeye sahibim düşüncesi arasında kalıp tebessüm edebilmek demek.
*ANNE OLMAK; ANNENİZİN DEĞERİNİ ANLAMAK DEMEK!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder