Bir yıl daha bitti işte, Bir yıl daha yitti, gitti. Başımdaki ak saçlara, Bir yıllık daha eklendi. Kimbilir kaç bebek doğdu bu sene? Anneler ne kadar çok sevinse de, Onlar ağlayarak 'merhaba' dedi, Yazgılarını mı biliyorlar ne? Kimbilir kaç insan öldü bu sene? Kiminin tabutu kollarda taşındı ağlanarak, Kimisi, kıvrıldı kaldı bir sokak köşesinde, Kimininse, duyulmadı ismi bile. Kimbilir kaç nişanlı evlendi bu sene? Heyecanla, ama borçla düzdüler evlerini, İmzaladılar, iyi niyet dilekleriyle, İmzaladılar, yüzlerinde koca bir tebessümle. Kimbilir kaç çift boşandı bu sene? Borçla düzülen evlerde, kavga ve gözyaşı, Halbuki çocuklarına veriyorlar en büyük zararı, Paylaşamadılar, biricik yavrularını. Kimbilir kaç kişi işsiz kaldı bu sene? Kimbilir, kaç kişi umutlarını toprağa gömdü, Yüz sürdüler kartlara, borç senetlerine, Kimbilir kaç yuvanın ocağı söndü. Kimbilir kaç çocuk okula başladı bu sene? Kimbilir, kaç fidanın umutları yeşerdi, Kimisi geleceğin doktoru, kimisi öğretmeniydi, Bazısının, okula giderken bile yoktu bir giyeceği. İşte, bir yıl daha böyle geldi geçti. Seneye umutla doğacak yine bebekler, Gençler, yine bir ümit evlenecekler, Evsizlere ev bulunacak belki, Belki kocalar, artık eşlerini dövmeyecekler, İşsizler yine umutla sarılacak gazeteye, Kimbilir belki, 'yarın gel başla' diyecekler, Nice doktorlar mezun olacak, nice öğretmenler, Yine, güneş umutla doğacak her yeni güne. |
Sibel İnal |
KAYNAK : http://www.antoloji.com/biten-yilin-ardindan-siiri/ |
