Kitap & Edebiyat | Zekâ, Deneyim ve Yanlış Kararlar Üzerine Bir Kitap
David Robson’ın kaleme aldığı Zekâ Tuzağı kitabı, zekâsına çok güvendiğimiz insanların nasıl ve neden mantıksız kararlar alabildiklerini irdeliyor. Nobelli bir fizikçi Arjantin sınırından iki kilo eroin geçirmek üzere kandırılabiliyor, Sherlock gibi bir zihni yaratan Arthur Conan Doyle iki ergen tarafından oyuna getirilebiliyor. Bilgi ve uzmanlık, insanları önyargılarına hapsederek yanlış düşüncelerin kök salmasına neden olabiliyor. Thomas Edison’dan NASA’ya, Nokia’dan İngiltere milli futbol takımına kadar zekâsına güvendiğimiz pek çok isim ve kurum bu tuzağa düşmüş, düşmeye de devam ediyor. Robinson da Zekâ Tuzağı’nda bu durumu stratejik cehalet, meta-unutkanlık ya da işlevsel aptallık gibi yaklaşımlardan yola çıkarak ele alıyor. Ek olarak okuyucuya benzer tuzaklardan kaçınmak için basit ve uygulanabilir yöntemler sunuyor.
Ağaç kış gelmeden yapraklarını kıt su rezervini boşaltmamak için bırakıyor. Onlar kururken yeşeriyor.
( Ağaçlar, fazla kalsiyumlarını da yaprak dökümü ile atarlar. İlkbaharda eriyen, çürüyen yapraklardan toprağa kalsiyum ve diğer mineraller karışır. Onları geri alıp, yaşam fonksiyonlarında kullanırlar. Ağaçların dibindeki yapraklar, toprak içindeki kökleri, kışın donmaktan korur, soğuğu toprağa geçirmezler ve çürüyen yapraklar toprak içinde devamlı nemlilik sağlar.
Kaynak: Merih Yücel
"...... En iyi gübre ağacın kendi yaprakları dır. Bunu yapmanın en doğal yolu da ormanlarda ki gibi yaprakların her tarafa halı gibi yayılması, çünki toprağı kaplayan dal ve yaprak tabakası bir kabuk Manto gibi toprağı ve köklerı her türlü dış etkenlerden korur ( don, yağmur aşındırması, rüzgâr kuruma güneş ve sıcak vb.). Ayrıca bu tabaka toprağın üst yüzeyindeki, humus oluşumunu sağlayan mikro organizmalar, hertürlü böcek ve solucanları da koruyarak humus oluşumuna katkı sağlar. İçinde bu canlıların olmadığı bir toprak ölü bir topraktır ve bitkiye yarayışlı değildir. Kışın -10 -15 derece soğukta ormanın içi 4-5 derece daha sıcaktır, bunun sebebi bu mikrorganizma.
solucan ve çok küçük böceklerin faaliyetleri sonucu yaprak tabakasının çürümesi (yanması) dır. Yanmış gübre sözü burdan gelir, toprağa benzer kokmaz.. İsviçre li bahçesinde kompost (bitkisel gübre) yapıyor, tüm bitkisel ve mutfak artıklarından (yağlar, limon et süt hariç) kompost (gübre) yapılabilir. Bu kuyularda Çürüyen atıkların üzerine toprak örtülerek ve ıslatılarak çürüme(yanma) hızlandırılır ve kokması önlenir. Avrupalının toprakları niye bereketli aynı saksı toprağı gibi humuslu. Çünki adamlar topraktan aldıklarını aynen fazlasıyla toprağa veriyorlar. Bizde ise elimizdeki serveti(yaprak ince dal, mutfak atıkları vb.)çöpe atıyor, tarlalar da anızları yakıyor sonrada toprağı kimyasal( zehir) gübreyle dolduruyoruz. Kaynak- Özkan Cebe