Fenerbahçe Kotum...

Yıl 1989....

En sevdiğim kot pantolonum..

Fenerbahçe kotum...

Başka bir kot giymezdim zaten😜

 Ve ben bu kot pantolonumla 2 yıl üst üste Galatasaray Lisesi' nin şenliklerine katıldım...

Çok keyifliydi...

Kuşadası Sokaklarında Bando Coşkusu

Kuşadası Sokaklarında Bando Coşkusu

Son 3 yazdır tatilimizi Kuşadası' nda geçiriyoruz.

Bandoyu görüp dinlemek bu yıl nasip oldu

👉YouTube Videolarım

👉YouTube Videolarım

NaLaN'ın Dünyası

 

Atatürkçü Kadınlar

AYAKTA ALKIŞLANACAK OLAN BU YAZI CUMHURIYETİ SAVUNAN TÜM ATATÜRKÇÜ KADINLARA GELSİN! 

Atatürkçü Kadınlar

Ben Cumhuriyet'le açtım Gözlerimi.

Cumhuriyetle büyüdüm, yoğruldum.

Atatürk'ün verdiği haklarla eğitildim, 

değer gördüm yeniden.

Kara çarşafla iki adım geriden yürütülen benliğimi " haklarımla" yeniden buldum.

Özgür irademle Seçtim , seçildim. 

Sınıfa, tarlaya, sokağa, üniversiteye ben gittim. 

Ahmet'le, Mehmet'le aynı EMEĞI Döktüm. 

Üstelik karnımdaki ve elimdeki bebeyle ! 

Ben cumhuriyet kadınıyım.

Mücadele damarlarımda var. 

" Hangi çılgın bana zincir vuracakmış şaşarım" diyenleri, Çanakkale geçilmez" i tarihe yazanları doğuran benim. 

Kağnımla cepheye mermi taşıyan Elifim, Kara Fatmayım.

Ben 9 Eylül'de kırmızı masa örtümden bayrak diken Ayşeyim ! 

Ben, cephe gerisinde yemek yapan,yaşlıya, gaziye, hastaya bakan en güçlü değerim.! 

Ben cumhuriyet kadınıyım . 

Yeri gelir eteğimi giyer, salınırım salonlarda. yeri gelir yumruk sallarım meydanlarda .! 

Ben fikrim, Düşünceyim.

Cinsiyetimi bacakarasında arayanlara inat, 

ADAM GIBI KADINIM ! 

Ben cumhuriyet kadınıyım. 

"Cumhuriyeti biz kurduk , onu yaşatacak olan sizlersiniz" diyen Atatürk'ün genciyim. 

Yeni neslin en büyük MIMARI BAŞÖĞRETMEN ATATÜRK'ÜN ÖĞRETMENIYIM .! 

(Alıntıdır)

Toka hırsızı bulundu

Toka hırsızı bulundu

👉YouTube Videolarım

Bir Öğretmenden Alıntılar....

         Kızımın okuldaki bir öğretmeninin ders içinde ki anekdotları 😊

• Konuştuğun şey ifade etmiyorsa, sus.
• Beyin şuurunu kaybetmiş, okulu içi güdüleri ile buluyor.
• Seni duvardan ayıran özelliklerin olsun.
• Çarpanları niye ayırdım, belamı aramadım ya...
• Birileri mağaradan çıkıp, direk sınıfa gelmiş.
• Balık gibi bakıyorsunuz.
• Sevildiğini bil ama sevgiyi tüketme.
• Daha önce kendisi gezideydi şimdi beyni gezide.
• Dışarıdaki martı seni etkilemiyor, içerideki martı etkiliyor.
• Cahil insan kendini görmez,başkalarına sataşır.
• Uzayın hangi derinliklerinden bu hale geldik.
• Allah seni yüce yaratmış, başka canlılara özenme.
• Bazıları sene başından beri bitkisel hayatta.
• Geçiyordum, uğradım misali gelmeyin.
• Kul hakkı, çekmecede tuttuğun bir hak değil.
• Matematiği ben bir kenara bıraktım, emeğe saygınız olsun.
• Özel zevklerin arasında küp şeker toplama mı var?
• Herkes beynini kullanıyor ama ekonomiyi beyninden yapma...
• Buradan mezun olduğumuzda diplomanın içi boş olmamalı, kişilikle doldurmalıyız.
• Beyin olarak buradan baya uzaklaşmışsın.
• Derse girmeden önce yüzünüzü yıkayın.
• İnsan olabilmek, insan gibi görünmekten daha farklıdır.
• Ben öğrenci olsam, tecrübelere kulak veririm.
• Beynindeki şeker oranını düşürme.
• Ağzı olan konuşuyor, hesabı ile olaya girme.
• İnsan dilinden anlamıyorsan diyecek bir söz yok sana.
• Beyninin kapılarını aç.
• Hayattan dersler.
• Uyu, sonsuza kadar uyu...
• Matematiksel katliam.
• Görünen yay kılavuz istemez.
• Çene yarıştırma.
• Yuvana dön...
• Atmasyon...
• Emeğe saygı..
• Vicdanınız kararmasın
• Sözün bittiği yer....

Türkmen Mantısı

Buharda Türkmen Mantısı

3 numaralı ablam yani Nesrin ablam nam-ı diğer Mutfak Gülü ile Türkmen Mantısı yaptık.

Hayat paylaşınca güzel dedim ve hemen yapım aşamamızı resimledim.

Şimdi sıra paylaşıma geldi.

Objektifimden....Duvar Çiçekleri

Hiç dayanamam taşlar arasında büyümüş 

bir bitki gördüm mü hemen resmini çekerim..

Kelebek - Uyku Çiçeği / Oxalis triangularis Süs Yoncası

Merhabalar

Sizi Mor Kızım Kelebek Çiçeğim ile tanıştırayım. Uzun süredir aklımda sizlere bu güzelliği göstermek ama unuttum...Hep araya başka birşeyler girdi. 

Ama sağolsun blogger dostum Momentos benden bu çiçek hakkında bilgi isteyince hemen işe koyuldum... 

Tatil Planım 🏖

Bu yıl ki tatil planım budur 

Şazeli Sıfır Atık Projesi

Şazeli Restoran çok güzel bir geri dönüş hikayesi başlatmış.

Gelen müşterilerine kendi hazırladıkları kompost gübre ile çiçek tohumu veriyor. 

Benim ki gibi geri dönüşümü ve çiçek severler bayılacak bu fikre sanırım.

Gelin beraber dikelim çiçeğimizi 

Rahmetli Halamdan Battaniye (Blanket) Modeli

 

"Kız evlat halaya çeker..." demiş atalarımız...

Bende de tam öle olmuş valla...

Rahmetli halam örgü örmeyi çok severdi 

ve çok güzel örerdi.

Ördüğü battaniyeleri, paspasları hala kullanıyoruz.

Nur içinde yatsın...

Renkli Bayram Pastamız

Merhabalar

Geçmiş Ramazan Bayramınız Kutlu olsun.

Bayramda ablamın Amerika'dan almış olduğu hazır keki yaptık. 

Çok güzel oldu.

Paylaşmamak olmaz sanırım.

BTS World Tour: Love Yourself in Seoul 26.01.2019💜💜

Kızım sayesinde sevip tanıdığım, çocuklarım gibi sevdiğim 

Güney Koreli K-POP Grubu 

BTS...

Köroğlumuz Maylo'nun hikayesi.....

Köroğlumuz Maylo...

Eylül 2018 de ailemize dahil oldu.

Bulduğumuzda iki gözü de hastaydı. 

Hemen veterinere götürdük.

Günaydınlar Efem... 😍💜

Günaydınlar olsun herkese

Bu sabah uyanmaya, yataktan kalkmaya çok zorlandım.

Havadan olsa gerek... Tam yat uyu havası var İstanbul'da...

Canım hiç bişi yapmak istemiyor bugün...

Tembellik değil benim ki sadece "havadan canımm"

Biraz maillerime bakıp, siz sevgili dostlarımın bloglarında dolaşıp, 

yeni blogger dostlar keşfedip kahve içmeye mutfağa geçeceğim.

Sonrasın da yine burdayım 😍

Hoşgeldin 2019

Hoşgeldin 2019

Bir yıl daha gitti hayatımızdan...

Umarım herkes benim gibi ailesi ve sevdikleri ile 

mutlu, huzurlu, coşkulu, sağlıklı bir şekilde 

2019 hoş geldin demiştir.

"BİR GÜN" Kızımın Okulda Derste Yazmış Olduğu ve Öğretmeninin Okul Dergisinde yayınlayacağı Kısa Bir Hikaye 💜

Kızımın Okulda Derste Yazmış Olduğu ve Öğretmeninin 
Okul Dergisinde yayınlayacağı Kısa Bir Hikaye 💜

BİR GÜN

     Bağırışların sokağa taştığı kaldırımlardan ağır ağır yürüyordum. Her adımımda dandik, mavi naylon poşetlerin içindeki sebze ve meyvelerin daha bir ağırlaştığını hissettim. Patlıcan, kabak, maydanoz, patates. Evde lazım olan her şeyi almıştım sanırım. Eve gidince şimdi şöyle güzel bir dolma yapardım. Yanına da bir güzel çorba. Mis. Pazar yapmayı hiçbir zaman sevmemiştim. Bağırışlar yüzünden kendi düşüncelerimi bile duyamıyordum. En iyisi  bir dahakine Mehmet’i yollamak. Ay aman, o da taht kurduğu koltuğundan bir ayrılmıyor ki. Anca balkondaki çiçekleri ile ilgilensin. Pazardaki satıcıların bağırışlarından uzaklaştığım an rahatladım. Başım çatlamıştı. Artık eskisi kadar genç değildim ki bende. Altmışı görmüştüm artık. Yaşlanmıştım bende. Mehmet’te yetmiş olmuştu sahi ya. Zaman ne hızlı geçmiş. Daha dün gibi hatırlıyorum gençlik günlerimi. Ah, ah nerde o zamanlar işte. Gerçi Mehmet yaşlandıkça daha bir çocuklaşmıştı. 

"İNSANLAR" Kızımın Okulda Derste Yazmış Olduğu ve Öğretmeninin Okul Dergisinde yayınlayacağı Kısa Bir Hikaye 💜

Kızımın Okulda Derste Yazmış Olduğu ve Öğretmeninin Okul Dergisinde yayınlayacağı Kısa Bir Hikaye 

İNSANLAR

Yine buradaydım. Gri kaldırımın üzerinde buruş buruş bir şekilde duruyordum. En son sahibim, beni bir market kasasından para üstü olarak aldıktan sonra beni cebine koyar koymaz düşürmüş, farkına varmamıştı bile. Alışmıştım artık. Eski market kasalarında aylarca hatta yıllarca beklemeye. Alışmıştım ceplerden düşmeye. Asfaltta, gri kaldırımlarda hatta merdivenlerde rüzgâr yüzünden ordan oraya savrulmaya, alışmıştım işte. Hiç kimse beni fark etmiyordu. Tüm insanlar üzerimden geçip geçip duruyorlardı. Bir anda yerden kaldırılmam ile şaşırmıştım. Küçük bir çocuk sevinçle bana bakıyordu.

"PENCERE" Kızımın Okulda Derste Yazmış Olduğu ve Öğretmeninin Okul Dergisinde yayınlayacağı Kısa Bir Hikaye 💜

Kızımın Okulda Derste Yazmış Olduğu ve 
Öğretmeninin Okul Dergisinde yayınlayacağı 
Kısa Bir Hikaye 💜

PENCERE

Yine oradaydı işte. Her gece saat 3’te karşı evin kapısında otururdu. Üstü başı yırtıktı. Kıyafetlerinin bazı yerlerinde yamalar vardı. Yüzü gözü kir, pas içindeydi. Soğuk kış havasından korunmak için büyük kabanına sarılmıştı. Çıplak ayağının altındaki kar yavaş yavaş erimişti. Bu acıklı görüntüye daha fazla dayanamayarak perdeyi kapattım. Sıkıntıyla derin bir nefes alarak kapalı perdeye baktım. Hava çok soğuktu. Kim bilir ne kadar üşüyordu. Düşünceli bir şekilde yatağıma yatarken onun haline kendimi koymam ile sıkıca yorganıma sarıldım. Ne kadar uyumaya çalışsam da Yusuf amcayı aklımdan çıkaramıyordum. Yusuf amca köydeki en bilge adamdı. Köyde herhangi bir sorun çıksa bir sürü çözüm üretir, yardım etmek isterdi. Aklı hep çalışırdı. Bir saniye bile düşünmeyi bırakmazdı. Yaşı olmasına rağmen hiperaktif bir adamdı.

Onunla okuldan kaçtığım bir günde tanışmıştım. Bana neden kaçtığımı sorduğunda okumak istemediğimi söylemiştim. Bana eğer okumazsam neler olacağını anlatmış eğer istersem ders konusunda bana yardımcı olabileceğini söylemişti. İlk başta onu reddetmiştim. Okumak istemiyordum. Hiç bir güç, hiç kimse beni kararımdan vazgeçiremezdi. Ben böyle düşünürken bir gün bir şey oldu. Her şey birden değişti. Büyük bir fırtına köye vurmuştu. Ağaçlar çatılara ve yollara düşmüştü. Bazı evlerin çatıları yıkılırken, bazı yolların hepsi kapanmıştı. Evlerin birçoğu sel, su içinde kalmıştı. Kimse ne yapacağını bilemiyordu. Köyde kullanılacak pek fazla alet yoktu. Bu yüzden kimse ağaçları kaldıramamış, evlerde ki suları kovalarla zar zor çıkarmaya çalışmışlardı. Yusuf amca sadece birkaç malzemeden bir sürü alet yapmış, çatıların üstüne devrilen ağaçlar indirmiş, su giren evlerin hepsinin düzelmesine yardımcı olmuştu. O gün onun o bilgeli, becerikli halini gördükten sonra onun yanına gitmiş, okumak istediğimi söylemiştim. Onun insanlara yardım etmesinden çok etkilenmiştim. Eğer o bana öğretirse ben de onun gibi insanlara yardım edebilirdim. Bunu anneme anlattığımda bana izin vermemişti.   Köyde ki kimse Yusuf amcayı sevmezdi. Onu değişik, korkunç bulurlardı. Oysaki o öyle biri değildi. Aklında bir saniye durmaksızın dolaşan onlarca düşünce yüzünden bazen sesli düşünürdü, bazen parmakları hiç durmaz hep bir hesaplama yapardı.  Düşünceleri yüzünden hiperaktif bir insandı o kadar. Birçok kez annemden gizli gizli buluşmuştuk. Bana bir sürü şey öğretmişti.  Bana ders anlatır benle çalışırdı. Sıkıldığımda bana yeni icatlarını gösterirdi. O ve eşinin bir çocuğu yoktu. Bana hep beni olmayan çocuğu gibi gördüğünü söyler, beni severdi. İcatları da onun çocuğu gibiydi. Gözünden hep sakınırdı.

Uzun bir süre gizli saklı buluşmuştuk. Bir gün ansızın, eşi vefat etmişti. Kalp krizinden ölmüştü. Yusuf amca eve geldiğinde çok sevdiği karısını ölü bir şekilde bulunca yıkılmıştı. Onun yanında olup ona sıkıca sarılmak istesem de annem izin vermemişti. Üstüne Yusuf amcanın bana özel ders verdiğini öğrenince, dışarı çıkmamı yasaklamıştı. Dışarı çıkmıyor, ona sarılamıyordum. Yusuf amca bir süre sonra evinde duramaz olmuştu. Bu soğuk kış günlerinde dışarıda yatıyordu. Sadece üstünde ki ince bir montla. Ev hariç her yere gider, yatar olmuştu. Üstündeki kıyafetler bir süre sonra eskimeye başlamıştı. Evinin önünde yattığı zaman pencereden bazen onunla konuşmaya çalışıyordum. Çabalarıma rağmen yüzüme bile bakmıyordu.

Bir gün yine onunla konuşmaya çalışırken cümlemi kesmiş ağzını zor açarak, içine kaçmış sesiyle konuştu

-          - Söyle onlara lütfen, normal bir insan olmadığım için özür dilerim, demişti.

Son sözü bu olmuştu. Kapısın önünde hayatını yitirmişti. Köydekilere bunu söylemeye çalıştım. Ama kimse beni dinlememişti. İşte o zaman anlamıştım ne demek istediğini.

İrem Sinem GÜNEY

Burhan Felek Anadolu Lisesi